Oleh SUZALIE MOHAMAD

GAGASAN 1Malaysia adalah kesinambungan daripada agenda perjuangan negarawan terdahulu demi melihat Malaysia mencapai status negara maju dan aman. Status yang hendak dicapai itu adalah berlandaskan acuan sendiri yang membezakan pendekatan asimilasi seperti mana dilaksanakan di kebanyakan negara-negara maju lain yang mana identiti kaum etnik dilenyapkan dan digantikan dengan identiti nasional yang sama. Melenyapkan dan menggantikan etnik bukan pendekatan gagasan 1Malaysia.

Prinsip utama gagasan itu adalah memanfaatkan keunikan kepelbagaian kaum sebagai satu kekuatan yang menjana pembangunan dan kemajuan negara. Rakyat Malaysia yang berbilang kaum harus memahami hasrat pendekatan itu supaya keamanan dan kestabilan negara dapat dicapai. Hanya apabila setiap rakyat dari latar belakang kaum, agama dan fahaman yang pelbagai bersatu padu, barulah Malaysia akan terus maju dan aman.

Gagasan itu bertujuan membudayakan rakyat bersikap menerima seadanya keunikan kepelbagaian kaum agar dapat hidup bersama dan saling hormat menghormati. 1Malaysia adalah pendekatan serampang dua mata untuk memberi keadilan sosial kepada semua lapisan kaum dan juga pemantapan negara dan bangsa. Melalui strategi itu, kerajaan akan berusaha bersungguh-sungguh untuk mengutamakan kepentingan rakyat merentasi seluruh lapisan masyarakat dengan memastikan perkongsian nikmat secara bersama tanpa ada yang berasa terpinggir.

Dokumen rasmi 1Malaysia yang diterbitkan oleh Jabatan Perdana Menteri menyatakan bahawa 1Malaysia adalah satu wadah untuk meneruskan agenda membina negara seperti mana yang telah dipelopori oleh pemimpin terdahulu. Demi pembinaan negara bangsa, rakyat perlu dimajukan terlebih dahulu. Hanya dengan membentuk sikap penerimaan antara kaum, barulah ia boleh membawa kepada perpaduan yang utuh. Apabila perpaduan dicapai, maka urusan pembangunan negara akan berjalan lancar.

Perkara itu ditegaskan dalam surah Al-Imran, ayat 103 bahawa perpaduan itu adalah satu anugerah besar daripada Allah SWT yang sewajarnya dimanfaatkan manusia. Dalam ayat itu, kita dilarang memecahbelahkan masyarakat yang boleh membawa kepada permusuhan. Pengajaran daripada ayat itu boleh kita kaitkan dalam konteks 1Malaysia iaitu kita hendaklah berpegang teguh kepada prinsip hidup secara berjemaah dan mendukung agenda perpaduan serta pembangunan negara. Kita hanya boleh hidup secara berjemaah apabila kita bersatu padu. Apabila hidup bersatu padu dapat dijalinkan, maka pecah belah dapat dielakkan, paling tidak melalui perundingan, bukannya pergaduhan.

Perpecahan, permusuhan dan benci membenci sungguh merugikan negara dan bangsa. Sejarah silam telah menunjukkan bagaimana sebuah negara itu musnah dan tergadai akibat perpecahan dan perselisihan rakyatnya.

Menurut beliau, ahlul kitab Yahudi dan Nasrani (Kristian) telah berpecah dan berselisih faham kerana tersasar daripada menegakkan pangkal kefahaman tentang keesaan Allah sehinggalah tercetus perselisihan penafsiran di antara mereka tentang Allah.

Dalam dunia Kristian, perselisihan itu telah memecahbelahkan mereka tentang Nabi Isa AS kerana ada golongan yang mempertahankan bahawa Nabi Isa AS itu hanyalah manusia yang mulia, Rasul Allah dan dia bukan Tuhan. Tuhan hanya satu iaitu Allah. Di samping itu, timbul pula fahaman bahawa Isa itu sendiri Allah, yang menjelmakan diri menjadi anak, lalu datang ke dunia. Kerana perbezaan fahaman itulah, maka perpecahan gereja berlaku antara gereja Inggeris dan gereja Katholik di Britain.

Kekuatan negara menjadi lemah akibat perpecahan rakyat dan boleh mengundang musuh luar mengambil peluang daripada kelemahan itu. Sejarah silam telah menceritakan bagaimana perebutan kuasa antara Bani Abbas (Khalifah Abbasiyah) dan Bani Umayyah (Khalifah Umayyah) telah menyebabkan kerugian jiwa dan kehancuran sebuah Khalifah Islam.
Perpecahan itu telah menyebabkan tentera Tartar dan Mongol di bawah pimpinan Hulako menawan kota Baghdad. Begitu juga halnya peristiwa pertumpahan darah kerana perselisihan perkara dunia dan perebutan kuasa antara Saidina Ali dan Mu'awiyyah di medan perang Siffin menyebabkan 35,000 tentera Ali menemui ajal manakala tentera Mu'awiyyah, 45,000 orang. Inilah beberapa akibat perpecahan dan perselisihan yang boleh mengundang kehancuran yang dapat dijadikan pengajaran.

Gagasan 1Malaysia adalah selaras dengan tuntutan agama Islam. Hasrat murni 'Rakyat Didahulukan, Pencapaian Diutamakan', adalah hasrat yang bagus bagi menjamin kesejahteraan hidup bermasyarakat. Mengutamakan kepentingan rakyat dalam urusan pemerintahan telah ditunjukkan oleh Rasulullah SAW semasa Baginda mendirikan kerajaan awal Islam di Madinah.
Rasulullah SAW berjaya menyatukan kaum Muhajirin, Ansar dan Yahudi dengan memeteraikan perjanjian yang meletakkan asas penjagaan dan kepentingan rakyat sebagai satu kewajipan yang diutamakan. Penelitian dalam sirah Rasulullah mendapati bahawa Nabi Muhammad SAW lebih mementingkan umat daripada diri sendiri, kaum kerabat dan para sahabatnya.

Senator Mejar Jeneral (B) Datuk Jamil Khir Baharom, semasa menyampaikan pandangan beliau pada Syarahan Perdana bertajuk 'Transformasi Pengurusan Hal Ehwal Islam Menuju Gagasan 1Malaysia' menyatakan bahawa strategi membina semangat 1Malaysia yang diperkenalkan oleh Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Tun Razak untuk membina kesepaduan rakyat Malaysia adalah terjemahan daripada pendekatan Islam. Beliau menegaskan bahawa faktor agama adalah pemangkin sebenar realiti ke arah pencapaian gagasan 1Malaysia. Sekiranya penghayatan kepada pengurusan agama dibuat dengan baik, maka politik, ekonomi dan perpaduan akan bertambah mantap. Oleh itu, menurut beliau pemahaman mengenai gagasan 1Malaysia penting kerana jika tidak dijelaskan dengan betul, akan ada takrifan tertentu yang boleh membawa kepada pemahaman salah.

Selain selaras dengan kehendak Islam, gagasan 1Malaysia juga seiring dengan Wawasan 2020. 1Malaysia akan merealisasikan setiap cabaran yang terkandung dalam Wawasan 2020 sekali gus meletakkan teras perpaduan rakyat sebagai landasan kemajuan dan keamanan negara. Intipati gagasan itu merupakan satu nilai murni yang dituntut dalam agama Islam.
Sebanyak tiga cabang akan diterapkan ke dalam amalan kemasyarakatan dan perlu dihayati oleh setiap rakyat iaitu penerimaan, mendukung prinsip kenegaraan dan keadilan sosial. Ketiga-ketiga teras itu amat penting kerana ia akan memastikan rakyat dapat bersama-sama pemerintah merealisasikan kesemua rancangan pembangunan demi kepentingan rakyat dan negara.

Seiring dengan pelaksanaan teras itu dalam amalan kerajaan, nilai-nilai murni seperti hormat-menghormati, rendah hati (tawaduk), kesederhanaan, dan berbudi bahasa akan dibudayakan dalam hubungan antara rakyat dan pemerintah.

Keutamaan akan diberikan kepada semua lapisan rakyat tanpa meminggirkan tahap prestasi dan kualiti penyampai perkhidmatan di pihak kerajaan. Aspek-aspek seperti perpaduan, kualiti, kepentingan rakyat, kemajuan, keamanan negara, masyarakat beretika dan berpegang kepada agama, kesemuanya terkandung di dalam gagasan itu yang selaras dengan ajaran dan tuntutan Islam.

Penulis ialah Fellow Pusat Kajian Syariah, Undang-undang dan Politik Institut Kefahaman Islam Malaysia (IKIM)